Anyone from Syangja?

Kiddi my Jillawasies nice to see u all here. But I think there is no one from my time!
Dalli's MoMo pasal was there in middle Walling near Shree studio... Later Pratap came to Walling mode near Palthane ko oil store to sell chowmein and momo. Was nice that time coz was o be cheap and of course new thing besides the evergreen dal bhat, samosa, roti, tarkari that used to rock belly home and out.

Blue saphire: Are you from Galyang?
And Cecil: are you from Mirdi or above?

Anyway, any old fren from Fulbari while Kamal Dhungana was head...to better remind ..during Fulbari ko Rajat Jayanti...Want to find old frens..

Anyway..in Photo Pratap looks still same as he looked 16 years before!!!!

Ponga timi Galyang ko ho?

------------
blue saphire bro, tyo PRATAP RESTURA ko tyo DAI lai samet chinchhu ma ta...haha. U can get THE BEST CHOWEMEIN there. Ponga bro tyo PRATAP galyang ko ho, waling ko ali farak chha.

syangjali phataha
Ta kun thaubata mareko ha

I think tyo Galyang ko Pratap Waling ko branch ho.
Waling ko Pratap ko Owner lai ma chinchhu Lilambar ho nau.
Pahile 2051/52 saal tira Pioneers Padhda Waling ko Momo Teel ko chatni sanga khubai khayiyo. Mitho hunthyo even though with very little meat inside. Pyaaj matrai haleko hunthyo momo ma. hahaha

Ek choti Pioneers' ko hamro batch ko sathi haru ko momo khane competition huda "Thote" le 10 plate momo khayera record rakheko thiyo. Maile pani 4 and 1/2 ta khayeko thiye. I became 7th out of 10 people.

Machho, Still waiting your reply?
-------------------------------------------------------------
Amazing Bro, Aafno quest pura huna thale pachhi hamilai balai nadine..... bhayena ni..
-------------------------------------------------------
Cecil ko katha chahi guff nai ho jasto chha.

Gogol bro............k bhanya yar. Tyasto kaha ho ra!!!!!!!!!! Ani k chha ta yaar? Kaile jane ho Syangja? HO yaar Cecil ko ta guffai ho........:-P

Ani Mero quest ajhai pura bhayako chhaina yar :-(

कता अल्झिस् "भौते", किन सुरु भए, यी उँध-गति ?








तो छ नि राङ्खोला देखुन धोबादी डाँडामा उक्लेर, साठी पाइलेको ओरालो ओर्लेर, फेरुन साठी पाइलेकै उकालो उक्लेर, अनि फेरुन अर्चले भञ्ज्याङ् झरेर, अनि झन मुन्तिर विरुवा खोलामा झरेर, अनि फेरुन माथि नागस्थान सम्मन् पुग्या छु म एउपालि यता अन्धा-अन्धी दहतिरको मुन्छे म. अनि आर्को कुरो के भन्दा उँदी म राङ्खोला भन्दा दख्खिन
गा छैन है फेरुन. गा छैन भनुम भने बटौली गा छु पल्लो बाटो.

मुन्छे ; yo word ko yad aayo...मुन्छे ........ ma ni pahila kathmandu ma aauda मुन्छे bhanthe; sab hasthe,,,,ani pachi ali change garera Manchhe bhanna sure gare; sarai garyo pareko thiyo...

Blue sapphire, you didn't tell me who you are. I should know you if you went Pioneers for sometime.

Cecil,
let me tell you this way.
I was the student who got the 1st position from the first English medium batch in Pioneers' history.
English Medium started from my batch and I was one of those lucky students to be the leader.
Tell me more about you.
or you can write an email to bluest_saffire@hotmail.com.
We can correspond confidentially.
BS

I just got your email Cecil.
I have sent an email to you.

Ponga,

फूलबारी स्कूलको रजत जयन्तिको निकै हल्ला सुनियो। म र मेरा दुइ साथिहरू मिलेर जाने सल्लाहा भयो। मन्छेहरू निक्कै आएका थिए। तलको खेलकूद खेल्ने चौउर भरि मन्छेहरूले भरियो। कार्येक्रम शुरू भयो। नाटक पनि सार्हे राम्रो थियो। नाटक त अँशबन्डाको बारेमा थियो क्यारे। केटि बनेर खेल्ने केटाले रातो पछौउरा ओढेर बढार्दै थियो। झिलेले झिलेले, आयो आयो झिलेले भनेर नाच्ने मान्छे त सार्‍है राम्रो नाच्यो।

प्रोग्राम त रमाइलो भयो तर तेति बेलै पिसापले चाप्यो। येता उता हेरेको, अंध्यारोले केहि देखिएन। फेरि जतासुकै मान्छे मात्रै बसेक थिए। बाहिर गयो भने पनि फर्किन नसकिएला भन्ने डर। एसो विचार गर्दा, जाँए लाको थिम्। हाम्रो पालो साइडबाट हात छिराएर, फुत्त बाहिरनिकालेर बसेका ठांउमै दिइयो। अरूले सुन्लान भनेर, सकेसम्म भुइँतिर जोतियो। अनि अलि पर पर सर्‍यौ। हाम्रो छेउमा बस्ने केटिहरूले त "ओहो किन चिसो भाको" भन्दै थिए। तेस्तै गरि गरि प्रोग्राम पनि सकियो।

तेति बेला सम्म रातिको ११:०० बजेको हुँदो हो। घर जाने भनेर हिड्यौ। वलिङ्को मोड सम्म आइपुगियो। घर जान टाढा थियो। तेस् मथि पनि खोलाको बाटो। दोख् र मसानको निक्कै डर लाग्यो। यसो विचार गर्दा, तेतै कतै सुतने विचार गर्‍यौ। येता उता हेरेको, सिमेन्ट्ले बनाएको चौपरि देख्यौ (त्यो चौपरिको आडमा एक पटक् महेष मिष्ठान्न भन्डार खोलेको थियो)। भारि बिसौने र बस्ने ठाउंको तल कोप्चेरो थियो। कसैले देखला भन्ने डरले हामिलाइ तेहि ठाउं उपयुक्त लाग्यो।

निकालेर बसेका ठांउमै दिइयो। अरूले सुन्लान भनेर, सकेसम्म भुइँतिर जोतियो। अनि अलि पर पर सर्‍यौ। हाम्रो छेउमा बस्ने केटिहरूले त "ओहो किन चिसो भाको" भन्दै थिए। तेस्तै गरि गरि प्रोग्राम पनि सकियो।

तेति बेला सम्म रातिको ११:०० बजेको हुँदो हो। घर जाने भनेर हिड्यौ। वलिङ्को मोड सम्म आइपुगियो। घर जान टाढा थियो। तेस् मथि पनि खोलाको बाटो। दोख् र मसानको निक्कै डर लाग्यो। यसो विचार गर्दा, तेतै कतै सुतने विचार गर्‍यौ। येता उता हेरेको, सिमेन्ट्ले बनाएको चौपरि देख्यौ (त्यो चौपरिको आडमा एक पटक् महेष मिष्ठान्न भन्डार खोलेको थियो)। भारि बिसौने र बस्ने ठाउंको तल कोप्चेरो थियो। कसैले देखला भन्ने डरले हामिलाइ तेहि ठाउं उपयुक्त लाग्यो।

सुतना लाको यत्राको निन्द्रा लाओस्। भूइँ त चिसो न चिसो भयो, तेस् माथि पनि ढुङा जस्तो सार्‍हो। निद्रै लागेन।

एक छिन् पछि एउटा मान्छे लाइट बाल्दै आयो। हामिलाइ देखेछ। हल्ला गर्दै आएर हामिलाइ त "एस्तो मा नि सुतनि हो" भनेर उठायो। विचराले हामि तिनै जनालाइ उठाएर लग्यो। करिब १० मिनेट जति हिंडे पछि एउटा छाप्रो आयो। छाप्रो चाहि पाउरोटि बनाउने ठाँउ रैछ। थुप्रै बोराहरू रैछन्। हामिलाइ तेहि बोराले वोढाएर सुतायो।

हामिलाइ तेसो गर्ने दाइ नेवार दाइ हो। उहांको दुइटा सिरिमतिहरू थिए। अफु चै ट्रक चलाएर हिड्नु हुन्थ्यो। केहि बर्ष् पछि उहाँ गाडिको एक्सिडेन्टमा परेर मर्नु भयो।

निकालेर बसेका ठांउमै दिइयो। अरूले सुन्लान भनेर, सकेसम्म भुइँतिर जोतियो। अनि अलि पर पर सर्‍यौ। हाम्रो छेउमा बस्ने केटिहरूले त "ओहो किन चिसो भाको" भन्दै थिए। तेस्तै गरि गरि प्रोग्राम पनि सकियो।
so funny................I laugh loudely....

प्रोग्राम त रमाइलो भयो तर तेति बेलै पिसापले चाप्यो। येता उता हेरेको, अंध्यारोले केहि देखिएन। फेरि जतासुकै मान्छे मात्रै बसेक थिए। बाहिर गयो भने पनि फर्किन नसकिएला भन्ने डर। एसो विचार गर्दा, जाँए लाको थिम्। हाम्रो पालो साइडबाट हात छिराएर, फुत्त बाहिरनिकालेर बसेका ठांउमै दिइयो। अरूले सुन्लान भनेर, सकेसम्म भुइँतिर जोतियो।


हा हा हा हा हा हा..............................

तेहि फुलबारी स्कुल को तल भकुन्डेमा म बस्थे। फुलबारी मा आप् र लिची खान गैन्थ्यो।

gal1 im from phedikhola but know everyone from kubhinde to sarketaari hudai khadketaari samma.
currently in US. wat about u?

Nepali Lok Geet 44 - Aandhi salala , Syangjali maya lai samjhen jhalala..

>> GOGOL
Sorry that I was on the way to the US west coast. You have recognized me. I guess I also recognized you. Send me e-mail in syangjali@lycos.com

Machho